We zullen het hebben over activa, een van de fundamentele concepten van de financiële boekhouding die u moet kennen bij het investeren. Financiële boekhouding kan ingewikkeld lijken, maar we zullen het samen eenvoudig uitleggen!

Activa

Definitie en belang

Activa zijn een van de fundamentele concepten van de financiële boekhouding, die een belangrijke rol spelen bij het begrijpen van de financiële positie en de prestaties van een bedrijf. Activa zijn de tastbare en ontastbare middelen die een bedrijf bezit en die een economische waarde vertegenwoordigen, waarvan wordt verwacht dat ze in de toekomst economische voordelen zullen opleveren.

Kenmerken van activa

Economische waarde: Activa moeten een economische waarde hebben die kan worden gemeten in geldeenheden. Met andere woorden, de waarde van een actief wordt bepaald door de prijs waartegen het op de markt wordt verhandeld of door de intrinsieke waarde.

Toekomstige economische voordelen: Activa moeten in de toekomst economische voordelen opleveren voor het bedrijf. Economische voordelen kunnen zich op verschillende manieren voordoen, zoals een toename van de omzet, een verlaging van de kosten of de exploitatie van het actief.

Eigendom: Activa moeten eigendom zijn van het bedrijf. Activa die worden gehuurd van derden of waarvoor gebruiksrechten worden verleend via een leaseovereenkomst, worden niet als activa geclassificeerd.

Activa met deze kenmerken worden in de balans van het bedrijf opgenomen in de debetzijde, en er zijn verschillende soorten.

• Kassa en kasmiddelen: valuta, zichtrekeningen, kortlopende beleggingen die binnen 3 maanden kunnen worden omgezet in contanten, enz.
• Vorderingen: vorderingen die voortvloeien uit de levering van goederen of diensten waarvoor de betaling nog niet is ontvangen
• Voorraden: goederen, producten, grondstoffen, enz. die worden aangehouden met het oog op verkoop
• Materiële vaste activa: grond, gebouwen, machines, voertuigen, enz. activa met een fysieke vorm
• Immateriële vaste activa: patenten, handelsmerken, goodwill, enz. activa zonder fysieke vorm

Aangezien activa bijdragen aan de toekomstige winstgevendheid van een bedrijf, kunnen beleggers de omvang en de samenstelling van de activa van een bedrijf beoordelen om de financiële stabiliteit en de groeipotentie van het bedrijf te beoordelen.

Classificatie van activa: vlottende activa en niet-vlottende activa

Activa worden geclassificeerd als vlottende activa en niet-vlottende activa op basis van een termijn van 1 jaar.

Vlottende activa

Dit zijn activa die naar verwachting binnen een jaar zullen worden omgezet in contanten of worden verbruikt. Deze bestaan meestal uit vlottende activa en voorraden.

• Vlottende activa: kassa en kasmiddelen, kortlopende beleggingen, vorderingen, debiteuren, vooruitbetalingen, enz.
• Voorraden: goederen, producten, goederen in bewerking, grondstoffen, enz.

Vlottende activa begrijpen en de belangrijkste factoren die beleggers moeten kennen

Vlottende activa spelen een belangrijke rol bij de kortetermijnactiviteiten en de financiering van een bedrijf. Beleggers kunnen vlottende activa analyseren om de financiële positie en de toekomstverwachtingen van een bedrijf te beoordelen. Hieronder staan de belangrijkste factoren die beleggers moeten kennen om vlottende activa te begrijpen en te analyseren.

• Kassa en kasmiddelen: de meest fundamentele vlottende activa, die onmiddellijk in contanten kunnen worden omgezet. Dit is een belangrijke indicator voor het beoordelen van de liquiditeit en het betalingsvermogen van een bedrijf. Kasmiddelen omvatten ook kortlopende beleggingen die worden aangehouden om rente-inkomsten te genereren, dus deze moeten samen worden overwogen.
• Vorderingen: uitstaande vorderingen van klanten voor geleverde goederen of diensten. Door te bepalen hoe snel vorderingen worden geïnd en of de dotaties voor dubieuze vorderingen adequaat zijn, kunnen beleggers de kredietrisico's en de kans op inning van een bedrijf beoordelen.
• Voorraden: activa die worden aangehouden voor verkoop of in het productieproces. Door de omvang en de omloopsnelheid van voorraden te analyseren, kunnen beleggers de efficiëntie van de productie- en verkoopactiviteiten van een bedrijf beoordelen. Ook de veroudering en de mogelijke waardevermindering van voorraden zijn belangrijke aandachtspunten.
• Overige vlottende activa: naast de bovengenoemde belangrijke posten bestaan er verschillende soorten vlottende activa, zoals debiteuren, vooruitbetalingen en leningen. Deze posten zijn gerelateerd aan de specifieke omstandigheden van het bedrijf en moeten individueel worden beoordeeld en in verband worden gebracht met de bedrijfsactiviteiten van het bedrijf.

Niet-vlottende activa

Dit zijn activa die langer dan een jaar worden gebruikt of die worden aangehouden met het oog op investeringen, en worden onderverdeeld in beleggingen, materiële vaste activa, immateriële vaste activa en overige niet-vlottende activa.

• Beleggingen: langlopende beleggingen, beleggingen in aandelen, beleggingen in obligaties, beleggingen in aandelen volgens de equity-methode, enz.
• Materiële vaste activa: grond, gebouwen, constructies, machines, vervoersmiddelen, enz.
• Immateriële vaste activa: goodwill, industriële eigendomsrechten, ontwikkelingskosten, enz.
• Overige niet-vlottende activa: uitgestelde belastingen, borgtochten, langlopende vorderingen, enz.

Deze geclassificeerde activa worden gebruikt als belangrijke indicatoren voor de beoordeling van de liquiditeit en de financiële stabiliteit van een bedrijf. Hoe meer vlottende activa een bedrijf heeft, hoe sterker de kortetermijnfinanciering van het bedrijf. Als niet-vlottende activa op de juiste manier worden beheerd, kunnen ze bijdragen aan de lange termijn groei en winstgevendheid van het bedrijf.

Soorten niet-vlottende activa en de impact op investeringen

Niet-vlottende activa zijn activa die een bedrijf voor lange tijd bezit en spelen een belangrijke rol bij de beoordeling van de financiële positie en de prestaties van een bedrijf door beleggers. Niet-vlottende activa kunnen worden ingedeeld in de volgende categorieën.

• Materiële vaste activa: fysieke activa die door een bedrijf worden gebruikt voor operationele doeleinden, zoals grond, gebouwen en machines. De omvang en de boekwaarde van materiële vaste activa zijn belangrijke indicatoren voor de productiecapaciteit en de winstgevendheid van een bedrijf. De kosten voor de verwerving en het onderhoud van materiële vaste activa en de afschrijvingen moeten echter worden overwogen.
• Immateriële vaste activa: niet-fysieke activa die kunnen worden geïdentificeerd, zoals industriële eigendomsrechten, zoals patenten, handelsmerken en auteursrechten, en ontwikkelingskosten en softwareaankopen. Immateriële vaste activa zijn belangrijke factoren die de toekomstige concurrentiepositie en de marktmacht van een bedrijf bepalen, maar de afschrijvingen en de mogelijke waardevermindering moeten worden overwogen.
• Beleggingen: activa die worden belegd in andere bedrijven of financiële instrumenten, zoals aandelen, obligaties en onroerend goed. De waardeverandering van beleggingen heeft een directe invloed op de financiële resultaten van een bedrijf, dus beleggers moeten de samenstelling en het beleggingsbeleid van de beleggingsportefeuille zorgvuldig bekijken.
• Overige niet-vlottende activa: uitgestelde belastingen, borgtochten, langlopende vooruitbetalingen, enz. vallen onder overige niet-vlottende activa. Elk van deze items is gerelateerd aan de specifieke omstandigheden van het bedrijf en moet daarom worden opgemerkt bij het analyseren van de jaarrekening.

Deze niet-vlottende activa weerspiegelen de eerdere prestaties en de huidige toestand van een bedrijf en kunnen van invloed zijn op de toekomstige winst en cashflow. Beleggers moeten daarom de classificatie en de waardering van niet-vlottende activa begrijpen en de financiële positie en de bedrijfsstrategie van een bedrijf in hun geheel overwegen.

Waarderingsmethoden voor activa en de rol in de jaarrekening

In de jaarrekening zijn activa een van de belangrijkste elementen voor het weergeven van de financiële positie en de prestaties van een bedrijf. De waardering van activa is het proces van het meten en beoordelen van de waarde van deze activa en kan worden gedaan met behulp van de volgende methoden.

1. Historische kostprijs: De historische kostprijs is de prijs die is betaald voor de verwerving van een actief op het moment van verwerving. Deze methode biedt objectieve informatie, maar weerspiegelt niet de werkelijke waarde wanneer de waarde van een actief in de loop van de tijd verandert.

2. Huidige kostprijs: De huidige kostprijs is de kostprijs die zou worden betaald om een actief op dit moment opnieuw te verkrijgen. Deze methode kan de werkelijke waarde beter weerspiegelen dan de historische kostprijs, maar is gebaseerd op schattingen en kan daarom leiden tot fouten.

3. Reële waarde: De reële waarde is de prijs waartegen een actief op de markt zou worden verhandeld of de vergoeding die zou worden ontvangen voor de levering van een dienst. De reële waarde kan de huidige waarde van een actief het nauwkeurigst weerspiegelen, maar in gevallen waar geen marktprijzen bestaan, moeten schattingen worden gebruikt.

Deze gewaardeerde activa spelen de volgende rol in de jaarrekening.

• Balans: geeft de omvang en de samenstelling van de activa weer en levert belangrijke informatie op voor het beoordelen van de financiële positie van een bedrijf.
• Vlottende activa en niet-vlottende activa worden onderscheiden en de eigenschappen en de waardering van elk moeten worden overwogen.
• Winst- en verliesrekening: geeft de opbrengsten en kosten weer die voortvloeien uit de afstoting of het gebruik van activa en levert nuttige informatie op voor het beoordelen van de prestaties van een bedrijf.
• Voorbeelden zijn winst of verlies op afstoting van activa en afschrijvingen.

Beleggers moeten daarom de waardering van activa en de rol ervan in de jaarrekening begrijpen en deze actief gebruiken om de financiële positie en de prestaties van een bedrijf te beoordelen.